દિવાળી પહેલાની સાફ સફાઇ

દર વર્ષે દિવાળી આવે અને બસ ચાલુ થઇ જાય બધાના ધમપછાડા..ઘરની સાફ સફાઇ, કપડાની ખરીદિ, તોરણીયા, ફરસાણ અને મિઠાઇઓ બનાવવી અથવા તો બજારમાંથી તૈયાર લેવા દોટ મુકવી...
ખરી મજા આવે છે દિવાળીની સાફ સફાઇ કરવામાં આવે ત્યારે... હવે તો બધી સફાઇ નોકરો પાસે કરાવવામાં આવે છે પણ અમે જ્યારે નાના હતા તે સમયનો બનેલો બનાવ મને હજુ યાદ છે અમારા ઘરની બાજુમાં રહેતા એક અંકલ અને આંટીએ એમના ઘરનું સફાઇ અભ્યાન હાથ ધર્યું હતું,અંકલ માળીયામાં ઝાડુ લઇને બેઠા હતા અને આંટી એમને નીચે ઉભા ઉભા માર્ગદર્શન આપતા હતા અને એવામાં એક ગરોળી ક્યાંકથી હરખ પદુડી થઇને એમને ભેટવા સામી આવી અંકલે ગભરાયને જોરથી ઝાડુ વિંઝયું અને મોટો ધુળનિ ઢગલો નીચે ઉડયો અને સાથે કંઇ બીજી વસ્તુ પણ ઉડિ જે સુધી નીચે ઉભેલા આંટી ના માથે અથડાય અને સાથેજ આંટી આખા ધુળથી ભરાય ગયા તે સમયે આંટીનું મોઢું જોવા જેવું હતું મને તો ખુબ હસુ આવતુ હતું પણ પરિસ્થિતીની ગંભીરતા સમજીને મૌન ધારણ કર્યું કયાંક આંટીનું નિશાન ફંટાઇને મારા તરફ આવે તો.આંટીએ પોતાનો ગુસ્સાભિષેક અંકલ પર કર્યો, "અરે તમે હું કરો છો ? જરા જોઇને કામ કરતા હું થાય છે ? આ જો હું કયરું ? મને આખી ધુળથી નવડાવિ દિધી.એક પલવડી આવી એમાંતો આટલા બિ ગ્યા.એક કામ કરવા આપે એ પણ બરાબર નથી કરતા." અમારી હાજરી ને કારણે અંકલ થોડા ભોંઢા પડયા પણ અમે સજજનની જેમ બહાર જવાને બદલે નફફટની જેમ ત્યાં જ ઉભા રહ્યા અને અંકલ જરા અમારી સામુ જરા આંટીની સામુ જોવા લાગ્યા અને પરાણે મોઢું હસ્તું રાખતા હતા.આંટી એ એમનું ભાષણ ચાલુ રાખ્યું, "હવે આમ મોઢું હું જોયા કરો છો જરા ઉતાવળ કરો ને મારે કંઇ બીજા કામ હોય કે નહિં ? કે તમારી પાછળ આમ મારે નીચે જ આખો દિવસ ઉભા રહેવાનું છે ?" અને એટલામાં ઘરનો ફોન રણક્યો અને આંટીએ ફોન ઉપાડયો અને ફોન પર વાત કરવા મંડી પડયા એ ફોન એમની સહેલીનો હતો અને એમણે એ ફોન ચોરાફળીની રીત પુછવા કર્યો હતો અને આંટી એમની ડાયરી શોધવા માળીયા નીચે મુકેલ ટેબલ ઉપાડી ગયા અને અંકલ બિચારા મોઢું વકાસીને મારી સામું જોવા લાગ્યા અને મારી પાસે કંઇ મદદ માંગે એ પહેલા હું મારા મિત્રો સાથે લખોટી રમવા ત્યાંથી ભાગી છુટયો...